وقتی با انگیزه و پر انرژی هستیم می توانیم از لحظات زندگی مان لذت بیشتری ببریم و احتمالا خوش اخلاق تر و مهربان تر هم می شویم. می توانیم بیشتر و بهتر کار کنیم به طور کلی کیفیت زندگی مان در برهه هایی که پر از انگیزه و انرژی مثبت هستیم به طور محسوسی با زمانی که بی انگیزه و ناامید هستیم تفاوت دارد.
عمر می‌گذرد
و من بیشتر می‌فهمم
که هیچ چیز در دنیا
ارزش گریه کردن را ندارد!
ما آدم‌ها مدام چیزهایی را که
اسمشان را مصیبت و بدبختی می‌گذاریم
در سرزمین افکارمان می‌چرخانیم و دور
می‌کنیم و همین باعث میشود در صد سالگی حسرت لذت نبردن از زندگی را بخوریم!
شاید کلمه‌ی رها کردن و فرار کردن
برای چنین لحظاتی به وجود آمده‌اند…
از غصه‌هایت فرار کن
در ناکجا آباد درونت رهایش کن؛
و به دنبال هر چیز که شادت می‌کند روانه شو…
زندگی اگر چیزهای زیادی برای گریه کردن
دارد، چیزهایی هم برای لبخند زدن دارد
فقط کافیست از ته دلت بخواهی
که زندگی را زندگی کنی…